کد مطلب:50331 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

چگونه قرآن كه حدود 1400 سال قبل براي اعراب بدوي نازل شده مي تواندموجبات تكامل و سعادت ما را فراهم كند؟

در رابطه با اين مسأله بايد چند نكته را در نظر بگيريد: الف) دين خداوند در طول تاريخ متناسب با رشد علمي اجتماعي فكري و مقتضيات عصري روند تكاملي داشته است تا آن جا كه بشريت به حدي از بلوغ برسيد كه بتواند برنامه تكاملي مربوط به تمام ادوار تاريخي را يك جا دريافت دارد و قرآن - كه اساسنامه و مرامنامه تكامل نهايي بشر براي همه اعصار و امصار است - بر پيامبر اكرم(ص) نازل گرديد و به عنوان سندي جاودان و زنده براي بشريت باقي ماند. ب) اين كه «قرآن براي فهم مردمي بدوي و عرب زبان نازل شده است» سخني نادرست مي باشد. زيرا قرآن«در ميان مردمي بدوي و عرب زبان» نازل شده و فرق است بين اين كه چيزي در ميان قومي خاص ظهور يابد با اين سخن كه«مخصوص آنها پديد آمده باشد». جالب اين است كه قرآن هيچ گاه مخاطب خود را اعراب قرار نداده و همواره روي شخصي با «ناس» يعني جميع مردم يا «الذين آمنوا» دارد كه هر انسان خداجوي در هر عصر و وابسته به هر نسلي را شامل مي شود. از نظر فهم پذيري نيز آيات قرآن چند دسته اند: 1- برخي از آيات قرآن هم براي اعراب بدوي آن زمان فهم پذير بود و در عين بساطت و سادگي بيان داراي چنان استواري علمي و منطقي است كه براي دانشمندان برجسته امروزي نيز جالب توجه و درخور دقت است. 2- برخي از آيات چه در زمان نزول و چه در زمان ما جز با تعمق و ژرف كاوي هاي دقيق و روش مند قابل درك نمي باشند. 3- بسياري از حقايق علمي و فلسفي و مباحث اجتماعي قرآن تنها در پرتو دانش كنوني يا آينده بشريت قابل درك است. براي آگاهي بيشتر در اين زمينه ر . ك : مقايسه اي ميان تورات انجيل قرآن و علم موريس بوكاي ترجمه مهندس ذبيح الله دبير. 4- بسياري از آيات قرآن نيز تاحد زيادي فراتر از عقول و افهام عادي بشر بوده و تنها در سايه پرتوافشاني هاي پيامبر اكرم(ص) و ائمه اطهار(ع) فهم پذير است و تفاسير مأثوره از آنان گنجينه هاي ارزشمندي است كه حقايق والاي قرآن را به نيكوترين وجهي در اختيار بشريت قرار مي دهد. اين نكته چيزي نيست كه تنها شيعه بدان معترف باشد. بلكه اهل تسنن نيز در بسياري از تفاسير خود به احاديث مأثوره تمسك مي جويند. 5- اين كه قرآن به وقايع زمان خود اشاره نموده است قرآن را منحصر به آن عصر نمي سازد. زيرا: #قرآن منحصربه ذكر چند حادثه و نكته تاريخي گذرانيست. بلكه مشتمل بر معارفي جاودان در باب خداشناسي كيهان شناسي انسان شناسي راه شناسي راهنما شناسي و مجموعه گسترده اي از احكام اخلاق و ... است كه همه زمان ها را پوشش مي دهد و هدايت بشريت به سوي سعادت را در هر مقطع تاريخي تأمين مي كند. ##وقايع تاريخي نيز كه در قرآن اشاره شده هر چند مربوط به گذشته است ولي كار كرد آنها در آينده است. به عبارت ديگر هر يك از آنها به نحو استلزام بيانگر نوعي سنت لا يتغير تاريخي يا حكم و قانوني است كه داراي كليت و شمول مي باشد. مثلا وقتي قرآن درباره بني اسرائيل مي گويد كه: «آنان پس از رهايي از چنگال فرعون اظهار نارضايتي از غذاي واحد نموده و خواست هاي مادي متعددي نمودند و لاجرم گرفتار غضب الهي گرديدند» نشان مي دهد كه رفاه طلبي افزون خواهي و نافرماني در برابر فرستاده خداوند سرانجام به تباهي و تيره بختي خواهد انجاميد و اين درس بزرگي براي همه كساني است كه پس از رهايي از بند حكومت هاي استبدادي و ظالمانه در برابر اندك دشواري صبوري نمي ورزند و در جست وجوي خواست هاي مادي بي تابي مي كنند.